سروش لشکری، هنرمند تحت نام هنری «هیچکس»، بی شک یکی از تأثیرگذارترین چهره ها در تاریخ موسیقی رپ فارسی به شمار می آید. با صدایی متمایز، متن هایی پر از معنا و استایل منحصر به فرد، او توانست مرزهایی را در سبک موسیقی زیرزمینی ایران بشکند و نسل جدیدی از رپرها را الهام بخشد. لقب «پدر رپ فارسی» که به او داده شده، کمتر ادعایی اغراق آمیز است؛ چرا که هیچ کس توانست با کارهایش تأثیر ماندگاری بر موسیقی معاصر ایران بگذارد.
اما ورای نام بزرگ و شهرت، زندگی شخصی او نیز داستانی پر از پیچیدگی ها و آزمون ها دارد — از خانواده و کودکی تا مهاجرت و تعامل با مخاطبانش. بیوگرافی هیچکس (سروش لشکری) را در سایت بیو فارسی می خوانید.
زندگی اولیه و خانواده
سروش لشکری در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ۱۳۶۴ در تهران به دنیا آمد. او در خانواده ای پنج نفره بزرگ شد و دارای دو خواهر است. پدرش اصالتی همدانی دارد و خانواده تا سن حدود دو سالگی در آلمان زندگی کردند، سپس به ایران بازگشتند و او در محله ونک تهران رشد کرد.
خانواده اش همیشه رابطهٔ نزدیک و حمایتی داشتند، و در دوران کودکی فضای آزاد برای انس گرفتن با موسیقی، شعر و موضوعات اجتماعی برای او فراهم بوده است. حضور در محیطی که موسیقی زیرزمینی محفوظ و رسمی نبود، به او این انگیزه را داد که برای بیان صدای متفاوت تلاش کند.
دوران نوجوانی و شروع علاقه مندی به موسیقی
سروش از نوجوانی به نوشتن شعر و موسیقی علاقه داشت. او نخستین ترانه های خود را به زبان انگلیسی در سال های اولیه نوجوانی نوشت. با گذشت زمان، احساس کرد که زبان فارسی توان بیشتری دارد برای انتقال احساسات و مفاهیم اجتماعی، و تصمیم گرفت به رپ فارسی روی آورد.
او در دوران مدرسه و اوایل جوانی، با دوستان و هم فکرانش جلسات ضبط ساده، تمرین و اجرای غیررسمی را تجربه کرد. آشنایی با بیت سازان و شعرپردازان آن دوره، او را به مسیر جدی تر موسیقی هدایت کرد.
ورود رسمی به موسیقی و آثار آغازین
در اواخر دههٔ ۱۳۸۰، هیچ کس با همکاری چند رپر دیگر اولین آثار جدی تر خود را منتشر کرد. یکی از تک آهنگ هایی که شهرت اولیه او را رقم زد، آهنگ «چشما رو من» با همکاری سالومه ام سی بود. این قطعه توانست توجه جامعهٔ رپ فارسی را به او جلب کند.
او سپس آلبوم مطرح خود را با عنوان «جنگل آسفالت» عرضه کرد که نقطه عطفی در سبک رپ فارسی بود. این آلبوم باعث شد او به عنوان صدایی متفاوت شناخته شود که نه صرفاً ترانهٔ خیابانی می خواند، بلکه دغدغه های اجتماعی را نیز بازتاب می دهد.
سبک، متن و پیام های اجتماعی
هیچ کس در آثارش به سراغ موضوعاتی می رود که مسکوت مانده اند: تبعیض، مشکلات اقتصادی، هویت، فشارهای اجتماعی و تضادها. او توانسته با زبانی استوار، ترکیبی از ادبیات خاص، تکیه کلام ها و کلمات پر معنا، فضاهایی ایجاد کند که مخاطب را به تفکر وادارد.
او همیشه در انتخاب بیت ها، ملودی ها و تنظیم ها حساس بوده و با همکاری با آهنگ سازانی مانند مهدیار آقاجانی، کاری کرده که موسیقی اش علاوه بر کلام تأثیرگذار، از لحاظ موسیقایی نیز قابل شنیدن باشد.
شکل گیری گروه ها و جریان سازی
هیچ کس در مسیرش با تشکیل گروه هایی مانند «۰۲۱»، «صامت» و «ملتفت» نقش فعالی داشته است. این گروه ها توانستند جمعی از رپرها را متحد کنند و قدرت شبکه سازی در رپ فارسی را افزایش دهند.
به عنوان مثال، گروه ۰۲۱ نمادی از تهران در موسیقی او بود و به مرور به شکل صامت تبدیل شد. در گروه ملتفت نیز تعداد قابل توجهی از رپرهای نام آشنا فعالیت داشته اند.
مهاجرت و زندگی در خارج
پس از سال ها فعالیت در ایران و مواجهه با محدودیت ها، هیچ کس در سال های پایانی دههٔ ۸۰ تصمیم به مهاجرت گرفت. او به انگلستان رفت و در لندن سکنی گزید. این مهاجرت باعث شد دسترسی به امکانات جدید، شبکه موسیقی بین المللی و فرصت های تازه برای او باز شود. با این حال، او همواره ارتباطش را با مخاطبان ایرانی حفظ کرد و بسیاری از آثارش پس از مهاجرت نیز به کشور عرضه شد.
زندگی شخصی، همسر و وضعیت تاهل
سروش لشکری با آزاده اکبری ازدواج کرده بود و زندگی مشترکی داشتند. اما در سال های اخیر گزارش هایی دربارهٔ جدایی آن ها منتشر شده است. برخی منابع می گویند که طلاق آن ها رخ داده، اما خود هیچ کس تاکنون به شکل رسمی جزئیات کامل را تأیید یا رد نکرده است. در طول زندگی مشترکشان، رابطهٔ آن ها گاهی در فضای عمومی مورد بحث قرار گرفته است و رسانه ها بخشی از جنجال ها را پی گرفته اند.
چالش ها، انتقادات و حاشیه ها
به عنوان چهره ای که سبک موسیقی اش گاهی در مرز ممنوعیت اجتماعی قرار داشت، هیچ کس با دشواری های متعددی روبه رو بوده است. ضبط بدون مجوز، انتشار آثار زیرزمینی، فشارهای سانسور، انتقاد از محتواهای اجتماعی و سیاسی و مسائل مالی از جمله مسیرهایی هستند که او با آن ها دست و پنجه نرم کرده است.
در یکی از جنجال های رسانه ای، شایعه ای در مورد ارتباط او با گروهی سیاسی منتشر شد. هیچ کس بارها تلاش کرده تصویر تمرکزش بر هنر و پیام را حفظ کند و اجازه ندهد حاشیه ها تأثیر منفی بر جایگاه او بگذارد.
جوایز، افتخارات و تأثیر
هیچ کس یکی از اولین و تأثیرگذارترین چهره های رپ فارسی است و لقب «پدر رپ فارسی» برای او انتخاب شده است. او توانسته با آثارش جمع زیادی از شنوندگان را به سمت موسیقی اعتراضی و گوش به مسائل اجتماعی بکشاند.
آلبوم «جنگل آسفالت» یکی از آثار کلیدی در موسیقی زیرزمینی ایران بود. همچنین آلبوم «مجاز» که بعدها منتشر شد، بازتابی از رشد و بلوغ او بود در شرایط تازه.
همچنین همکاری های بین المللی و همکاری با رپرهای دنیای فارسی زبان باعث شده است تأثیر او فراتر از مرزهای ایران باشد.
استایل، حضور رسانه ای و شخصیت عمومی
هیچ کس در ظاهر و استایل خود ساده اما نمادین است: کلاه، لباس های خیابانی، جزییاتی مثل رنگ یا طرح خاص — همگی اجزایی از هویت او هستند. او ترجیح می دهد جلوهٔ شخصیت او در آثار و متن ها دیده شود، نه نمایش تجملات.
در رسانه ها، مصاحبه های او معمولاً به موضوعات عمیق تر و فلسفی می پردازد. او سعی می کند در گفتار عمومی نیز از تندروی و جنجال خودداری کند و اجازه دهد هنر او قضاوت شود، نه شخصیتش.
آینده و چشم انداز مسیر هنری
هیچ کس هنوز فعالیت خود را ادامه می دهد و احتمال دارد در آینده آثاری نوتر، بیشتر با رویکرد بین المللی و تولید پروژه هایی که مرز بین ژانرها را می شکنند منتشر کند. چالش اصلی او حفظ اصالت، بقا در فضای دیجیتال و تعامل با نسل جدید است.
اگر بتواند بین تجربهٔ شخصی و دغدغه های اجتماعی تعادلی برقرار کند، پتانسیل باقی ماندن در صدر صنعت موسیقی فارسی برای دهه ها را خواهد داشت.
سروش لشکری، هیچ کس، داستانی است از شور، مقاومت و هنر بی پرده. او نه فقط خواننده ای است که ترانه می خواند، بلکه صدای بسیاری از کسانی است که احساس می کنند در جامعه شنیده نمی شوند. مسیر او مملو از موفقیت، سختی، تنهایی و خلاقیت بوده است.